Ενότητα 7η Αρχαία β γυμνασίου Μετάφραση

Ενότητα 7^η : Η φιλανθρωπία του Αγησιλάου .

Απόδοση στη Νέα Ελληνική 

    Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Αγησίλαος όπου πίστευε ότι θα ωφελήσει σε κάτι την πατρίδα δεν έπαυε να μοχθεί , δεν απέφευγε τους κινδύνους , δεν λυπόταν τα χρήματα , δεν προέβαλλε ως δικαιολογία το  σώμα  ούτε τα γηρατειά αλλά θεωρούσε ότι το έργο του καλού βασιλιά είναι αυτό , να κάνει δηλαδή όσο το δυνατόν περισσότερα καλά στους υπηκόους του .Στις μεγαλύτερές του ωφέλειες προς την πατρίδα και αυτό εδώ συγκαταλέγω , ότι αν και ήταν  ο ισχυρότερος στην πόλη , φανερά υπηρετούσε στο μεγαλύτερο βαθμό τους νόμους .Γιατί ποιος θα ήθελε να  μην υπακούει βλέποντας  το βασιλιά να πειθαρχεί ;[…]Αυτός και  στους πολιτικούς του αντιπάλους φερόταν όπως ο πατέρας στο παιδί. Γιατί  από τη μια τους επέκρινε για τα σφάλματά τους , τους τιμούσε όμως , αν έκαναν κάτι καλό , τους παραστεκόταν επίσης  αν κάποια συμφορά τους συνέβαινε , χωρίς να βέβαια να θεωρεί κανένα πολίτη εχθρό του , θέλοντας να τους επαινεί  όλους και θεωρώντας το ζημιά  αν κάποιος , έστω και ανάξιος,  χανόταν .